Het was half oktober en we waren in Arco, Susanne en ik genoot van de herfst zon en de lange multi pitch routes. S’ avonds Apro spritze drinken en de mensen door de kien steegjes zien lopen en deel te neen aan het leven in het dal. De afgelopen maanden was ik opgesloten in mijn hoofd 90 dagen alleen maar berg. Het leven in Arco was fijn met vrienden eten en klimmen, toch knaagt er iets in ons zullen we nog een grote tour maken? In het begin was ik nog iets vertwijfeld voel ik met fit genoeg? Ben ik er mentaal al klaar voor of zit de zomer nog in mij kop? Maar ik wist met Susanne lukken deze grote projecten we zijn erg goed op elkaar ingespeeld zonder worden of een teken weten we precies van elkaar wat we nodig hebben. We klommen de Matterhorn noordwand, Schmid route een beklimming die tot 4100m zonder problemen verliep we waren snel veilig en in harmonie aan het klimmen. Soms gebuurt er dan iets wat je het liefst nooit mee zou maken. Het is fijn om dan met een klimpartner je tocht te kunnen afmaken waarop je kan bouwen.
